Een ontmoeting met de schrijver Vi Frank
Als de man het etablissement betreedt, zorgt niet alleen zijn fysieke verschijning, maar ook het daarbij passende stemgeluid, dat iedereen weet, dat hij er is. Vi Frank (Aruba, 1959): een luide groet hier een ‘bon dia’ daar, kortom mijn gesprekspartner is gearriveerd. Na enkele positieve recensies (o.a. van Wim Rutgers in De Amigoe), van zijn onlangs verschenen boeken ‘Damnatio ad Bestias’ (‘Veroordeeld tot de Beesten’, Papiamento) en ‘Outpost Alto Vista, and other Cosmic Horrors from Aruba’ (Engels) kunnen we niet om deze Arubaanse schrijver heen, die na een kort verblijf in de Verenigde Staten en een iets langer verblijf in Nederland, terug ‘in huis’ is. Na enkele jaren gewerkt te hebben in de Management Consultancy-sector, zijn liefde voor het thriller-genre (Frederick Forsyth, Ken Follett, Tom Clancy, John Le Carré) en Gothic Novels (Mary Shelley, Bram Stoker, Edgar Allan Poe, Howard Phillip Lovecraft), weer heeft opgepakt. “… Ja…ik schreef al vanaf mijn jeugd al verhaaltjes, gedichten, ach… niemendalletjes natuurlijk…” Gestimuleerd door verschillende mensen, die hij zijn recentere schrijfsels liet lezen, zette hij zich ertoe zijn verhalen serieus te bewerken en voltooien, hetgeen tot de recente publicaties heeft geleid.
Na mijn bescheiden opmerkingen dat zijn verhalen enigszins aanschurken tegen SF (Science Fiction), reageert Frank onmiddellijk: “… Dan heb je het of slecht gelezen of niet goed begrepen. Het is geen Science Fiction of Fantasieverhalen zonder meer. Ik zeg je, dat ik het over de dagelijkse werkelijkheid heb, mensen van vlees en bloed, die herkenbaar zijn als je onze Arubaanse samenleving goed bekijkt”. En: “…Ja, ik ben inderdaad geïnspireerd door het ‘H.P. Lovecraft fenomeen’, die zo’n honderd jaar geleden bekendheid verwierf en de wereld verbaasde met zijn grondregel ‘Humanity is not more or less an unimportant part of an uncaring cosmos, that could be swept away at any moment’. Waar zijn bijvoorbeeld de Dinosaurussen gebleven, die ooit over deze wereld heersten? Hups, een veeg en foetsie! Waarom zou dat het mensdom niet kunnen overkomen. Fatalistisch? Waarom? Realistisch bedoel je! Kijk naar de huidige COVID-ellende. Wie had hier een paar jaar geleden rekening mee gehouden? Nobody! Wellicht zijn we er deze keer nog goed van afgekomen. Ha.. Ha.. Ha..! Kijk, ik hou me aan de feiten en die garanderen ons echt geen eeuwig leven, Ja, dat sommigen hier zo hun eigen fantasietjes op los laten, alle respect voor hun wensdromen, ik heb er geen enkel bezwaar tegen, maar of het voor ons iets toevoegt aan de realiteit…”
Als kleine jongen heeft Vi al de spannende verhalen, via boeken en films gretig tot zich genomen. “… De Arubaanse en Venezolaanse Televisie bood weinig in mijn kinderjaren, maar ’s nachts werden er naast de normale actie-series ook horror- en griezelfilms vertoond, denk aan Bram Stoker’s ‘Dracula’…”. “…soms kon je daar meer over de werkelijkheid ontdekken, dan in mijn schoolboekjes…”. Met zijn onstuitbare woordenvloed gaat Vi Frank onverdroten voort: “…Angst is de grootste ellende van ons allemaal. Angst voor het onbekende….angst voor een onvoorstelbare toekomst…angst voor vreemde lui…” “…Door de eeuwen heen heeft de mens alle mogelijke rituelen, heiligen, Goden en nog meer bedacht, allemaal om die angst voor het onbekende te beteugelen. Maar laten we ons er nu maar bij neerleggen, we weten helemaal niet zo veel als we wel denken, al kunnen we tegenwoordig op vakantie naar de maan…”
Moraliteit dan. Waar komt dat dan vandaan? Fatsoen? Rechtvaardigheid?… vormen die ook geen stuk van de menselijke werkelijkheid? Vi Frank repliceert onbewogen: “…Dit alles is slechts ontleend aan de menselijke fantasie. Er is geen historisch of ander wetenschappelijk bewijs voor dit soort verschijnselen, bovendien zijn dit soort begrippen aan heftige schommelingen en veranderingen onderhevig. Wat een paar eeuwen geleden doorging voor ‘slecht’, wordt tegenwoordig ‘goed’ genoemd. En wat in de ene cultuur een deugd is, blijkt in een andere een doorzonde. Het zijn menselijke verzinsels om de chaos om hun heen zin te geven; mensen komen nu eenmaal in miljoenen gradaties, net als de regenboog(vlag). Ik wil er zelfs aan toevoegen dat moraliteit etc. met kledinggedrag (mode) is te vergelijken. Constant aan het veranderen door de grillen van de mens, zie maar wat er nu in Afghanistan gebeurt. 300 jaar geleden was slavernij ook heel normaal, en de meesten die daar vies van waren, gingen tornen aan morele regels en waarden zodat het toch door de beugel kon (het zijn geen ‘echte’ mensen, bijvoorbeeld). Om Howard Phillip Lovecraft te citeren: “Don’t make the mistake of thinking that the cosmos gives a damn one way or the other about the special wants and welfare of mosquitos, rats, lice, dogs, men, horses, pterodactyls, trees, fungi, dodos, or other forms of biological energy.” De kosmos gaat zijn radioactieve straling niet aanpassen omdat de mens uitstapjes buiten de dampkring wilt maken.
Ben nu toe aan wat anders dan de dubbele espresso’s, die er tot nu toe door zijn gegaan. Vi Frank Junior bekijkt me met een te geamuseerde blik, vind ik. “Ho maar”, roep ik, “…moet eerst even bijkomen en je opmerkingen proberen ergens een ‘plekkie’ te geven..”. Frank blijft echter niet stil: “…Ach … moet je horen, natuurlijk vind ik bijvoorbeeld zo’n figuur als Adolf Hitler een afschuwelijk iets, maar dat is slechts mijn persoonlijke mening en wellicht ook die van jou, Maar verder heeft dat niets te maken met de realiteit van het heelal. De kosmos kent nu eenmaal geen geweten of moraal. Het ligt nou eenmaal aan ons als mensen het leven voor elkaar aangenaam te maken. Wees dus lief voor elkander…”
Toch een goed mens, die Vi Frank, denk ik, maar zeker niet hardop! Mijn advies: lees zijn boeken niet als je bang bent in het donker, maar waag het avontuur, als je nieuwsgierig van aard bent, net als Vi Frank en ik.
© Antonius Bohnen, September 24, 2021
Een kleine selectie uit reacties van lezers:
“Vi zijn boek ‘Damnatio ad Bestias’ leest als een Scandinavische thriller. Hij raakt op meedogenloze wijze vele thema’s aan die op Aruba taboe zijn, zoals o.a. het kwaad dat mensen wordt aangedaan door juist diegenen die zij vertrouwen, en vele andere verborgen onderwerpen, die menigeen op ons ‘One Happy Island’ maar al te vaak graag in de doofpot willen stoppen.” ~ Marlien Colina, Utrecht, Nederland.
“Oh boy, what a thrill! Ik heb zelfs enkele wedstrijden van de Eurocup links laten liggen om het boek uit te lezen. Don’t get me wrong. ‘Damnatio ad Bestias’ is een (psychologische) thriller die zeer heftige onderwerpen uit de (Arubaanse) maatschappij naar voren brengt. Net zoals met een ui, pelt Vi het verhaal laag voor laag, en introduceert hij telkens een nieuwe dimensie. Heel realistisch geschreven, vaak humoristisch en tegelijkertijd toch heel triest allemaal. Het verhaal heeft me laten lachen, huilen, twijfelen, nadenken, en reflecteren. Het heeft bij mij vele emoties losgemaakt; net wat ik wil hebben bij het lezen van een boek.” – Michel van de Linden, Vlissingen, Nederland
“Een geweldig boek. Damnatio ad Bestias is heel intens allemaal en superspannend. Loved it! Ik ben onlangs weer begonnen met het voor de tweede keer lezen van dit boek …. vraag me niet waarom … zo goed is het gewoon“ – R. Richardson, Aruba
“Outpost Alto Vista is a frightening look into alternative universes. Vi Frank Jr. presents a collection of stories guaranteed to make you question the vast unknown. Creatively written and captivating psychological thrillers. Each story has a unique perspective into the subliminal mind or cosmic universes. With an easy flow to his words he guides you through horrifying dimensions that will leave you sleeping with one eye open.“ – H. Longhenry, Wisconsin, USA
Onze man op Aruba 